Pamiętali o mnie.

Dyrekcja o mnie nie zapomniała.

Ze względu na sytuację (…) uważamy za celowe pozostanie Pana na statku do czasu (…) Może zaistnieć [sytuacja] (…) gdzie pańska obecność na statku może być konieczna. (…) Proszę o komentarz.

Odpowiedziałem zwięźle:

Your message (…) received, noted. No comments.

No bo co tu, cholera jasna, komentować? Przedwczoraj miałem w kieszeni rozkład lotów. Zaanonsowałem już swój przylot na święta do Szczecina. Teraz muszę zadzwonić i powiedzieć, żeby na mnie nie czekali.

Kiedy byłem zatrudniony jako kapitan, sprawa była jasna – wyjeżdżałem na cztery albo sześć miesięcy, z góry wiedziałem, że n.p. nie będzie mnie na Wielkanoc i sprawa była jasna. Potem powrót i przez kilka miesięcy nikt nie zawracał mi głowy. Odpoczywałem zgodnie z upodobaniami.

Teraz siedzę szczebelek wyżej, ale życie prywatne wywrócone kompletnie do góry nogami. Nigdy nie mogę być pewny gdzie będę spać następnej nocy. I to jest najgorsze – umawiasz się na coś i w ostatniej chwili wszystkie plany się walą, bo na drugim końcu swiata przytrafiła się jakaś awaria albo wypadek. Niech to szlag!

Eastport, 24.03.2005  

Komentarze